Fizjoterapia dzieci i młodzieży – Poradnia Clue w Łodzi
Prowadzimy fizjoterapię dzieci i młodzieży od urodzenia do pełnoletności. W naszej pracy korzystamy z metod neurorozwojowych takich jak PNF, Trójpłaszczyznowa Manualna Terapia Wad Stóp u Dzieci wg Barbary Zukunft – Huber oraz z elementów metody Bobath czy Integracji Sensorycznej. Z uwagi na to, że to fizjoterapeuta dziecięcy jest osobą kompetentną do obiektywnej oceny rozwoju motorycznego dziecka oferujemy zarówno konsultacje fizjoterapeutyczne jak i wizyty terapeutyczne.
Zapraszamy na konsultację fizjoterapeutyczną, jeśli chcecie się Państwo upewnić, czy Wasze dziecko rozwija się prawidłowo pod względem psychomotorycznym. Wykonamy badanie fizjoterapeutyczne, przeprowadzimy odpowiednie testy, dokonamy pomiarów, co pozwoli nam zdiagnozować problem a następnie monitorować uzyskane efekty.
Zachęcamy do odwiedzenia nas z dziećmi, które są ogólnie zdrowe, by dowiedzieć się, jak wspierać rozwój dziecka oraz poznać zasady profilaktyki wad postawy. Podczas wizyty konsultacyjnej dowiecie się Państwo również, co powinno Was zaniepokoić w rozwoju malucha, aby w odpowiednim momencie zareagować i nie doprowadzić do utrwalenia nieprawidłowych wzorców ruchowych, a co jest na pewnym etapie całkowicie normalne i zgodne z fizjologią.
Na konsultację zapraszamy również, jeśli coś w rozwoju dziecka Was niepokoi, jak na przykład siadanie głównie w literę “W”, chód na palcach czy ze stopami skierowanymi do środka lub na zewnątrz, garbienie się, każdy brak symetrii (uniesiony bark, różnica w długości nóg, koślawość jednego kolana czy kostki) czy duży i słaby brzuch. W każdym z wymienionych przypadków ważne jest, by reagować szybko, gdyż wcześnie rozpoczęta terapia jest bardziej efektywna i krótsza, a co za tym idzie mniej kosztowna.
Zapraszamy na wizyty terapeutyczne dzieci z problemami typu:
– obniżone/podwyższone napięcie mięśniowe
– asymetria
– skolioza lub postawa skoliotyczna
– plecy płaskie
– pogłębiona lordoza lędźwiowa/szyjna lub kifoza piersiowa
– wady budowy klatki piersiowej ( kurza, szewska, zamknięta)
– szpotawość lub koślawość kolan
– płaskostopie
– stopa płasko – koślawa, końsko – szpotawa, piętowa, sierpowata, serpentynowa)
– ograniczenie ruchomości stawów biodrowych
– złożone wady stóp
– zaburzenia chodu (na palcach, kuczny, gołębi)
– zaburzenia równowagi
– stan po urazie lub zabiegu
– ograniczenie zakresu ruchu w stawie
Zależy nam na dobrym samopoczuciu pacjentów i ich rodziców, dlatego zawsze staramy się, żeby badanie było jak najmniej stresujące dla dziecka, atmosfera podczas terapii przyjazna a ćwiczenia odbywały się w formie zabawy.
Trójpłaszczyznowa Manualna Terapia Wad Stóp u Dzieci wg Barbary Zukunft – Huber
Jest to autorska metoda niemieckiej fizjoterapeutki Barbary Zukunft – Huber, która dzięki kilkudziesięcioletniemu doświadczeniu pracy z dziećmi odkryła szereg prawidłowości dotyczących rozwoju kończyn dolnych. Terapia trójpłaszczyznowa oparta jest na genetycznie uwarunkowanym, fizjologicznym rozwoju motorycznym dziecka, szczególnie uwzględniając rozwój stóp w pierwszym roku życia niemowlęcia.
Metoda ta polega na diagnozie i ocenie obecnego stanu rozwoju dziecka oraz na przeprowadzeniu badania za pomocą specyficznych chwytów diagnostycznych, które w sposób obiektywny pozwalają ocenić rozwój stóp i kończyn dolnych. Wady stóp rozpatrywane są w odniesieniu do całościowego rozwoju dziecka, gdyż wpływ na problemy stóp może mieć niewłaściwy rozwój stawów biodrowych, asymetria w ułożeniu ciała dziecka czy zaburzenia neurologiczne.
Terapia polega na rozciąganiu przykurczonych struktur, wprowadzeniu elementów terapii manualnej oraz bandażowania stóp specjalistycznym bandażem, który nie krępuje ruchów dziecka, a zapewnia utrwalenie efektów terapii.
Koncepcja PNF powstała w 1946 r. w Kalifornii, dzięki współpracy neurofizjologa dr Hermana Kabata i fizjoterapeutki Maggie Knott. Dostrzegli oni, że ruchy wykonywane w życiu codziennym nie przebiegają w jednej płaszczyźnie, lecz mają charakter trójpłaszczyznowy, wzdłuż skośnych osi ruchu (diagonalnych). Złożoność ruchów pozwala zaktywizować największą liczbę mięśni potrzebnych do wykonania czynności.
- dziecięcym porażeniu mózgowym
- zespole Downa
- dystrofii mięśniowej
- wadach postawy
- skoliozie
- rdzeniowym zaniku mięśni
- przepuklinie oponowo-rdzeniowej
- uszkodzeniach centralnego układu nerwowego