Bezpieczny styl przywiązania – jak przekłada się na przyszłe relacje partnerskie?
Bezpieczny styl przywiązania charakteryzuje się silną więzią matki i dziecka. Oparty jest przede wszystkim na zaufaniu i świadomości, że rodzic jest skory i gotowy do niesienia pomocy w każdej sytuacji. Styl ten jest najpopularniejszym w całej populacji i występuje w około dwóch trzecich przypadków. Jak można scharakteryzować jego oddziaływanie na dorosłe życie człowieka?
Styl przywiązania a jego wpływ na przyszłe związki i relacje
W psychologii wiadomym jest, że style przywiązania mają znaczący wpływ na rozwój człowieka i jego umiejętności psychospołeczne. Budowana na wczesnym etapie zdolność do socjalizowania się, wyrażania swoich uczuć w bezpiecznym środowisku oraz głębokie poczucie zaopiekowania stają się fundamentem do późniejszego angażowania się w relacje partnerskie. Powstałe na kluczowym etapie życia przywiązanie bezpieczne powoduje, że dorosły człowiek wchodzi w życie z odwagą, otwartością i szeroko pojętą empatią. Okazuje dojrzały stosunek wobec partnera i potrafi zareagować odpowiednio do sytuacji, niezależnie, czy znajduje się w pozytywnym, czy w negatywnym środowisku.
Osoby, które wychowano w poczuciu bezpieczeństwa, są zdecydowanie bardziej komunikatywne, potrafią otworzyć się na drugą osobę i umiejętnie jej słuchać. Cechy te bezpośrednio przekładają się na jakość relacji lub związku, stanowiąc silny fundament jego funkcjonowania. Charakteryzuje je wysoki poziom tolerancji oraz szacunek do drugiego człowieka. W ich przypadku budowany latami kręgosłup emocjonalny powoduje, że skutecznie potrafią panować nad swoimi emocjami, nie wdają się w niepotrzebne utarczki słowne oraz rzadziej popadają w konflikty. Bezpieczny styl przywiązania, jakiego osoby te doświadczyły w dzieciństwie powoduje, że ich dorosłe związki są zwykle bardzo udane oraz trwałe.
Oddziaływanie stylu przywiązania w dorosłym życiu
Mówiąc najprościej, bezpieczny styl przywiązania w dzieciństwie bezpośrednio przekłada się na bezpieczny styl przywiązania w wieku dorosłym. Dojrzała osoba, która w pierwszych latach swojego życia otrzymała najważniejsze narzędzia do zdrowego komunikowania się z innym człowiekiem, jest najczęściej samodzielna i nie wpada w pułapkę uzależnienia od drugiej osoby. Jej relacje budowane są na prawdziwych uczuciach oraz poczuciu szeroko pojętego bezpieczeństwa.
Related Posts
Ojciec – nieobecny, wykluczony, niedostępny i niezastąpiony – artykuł mgr Adama Zalepy
mgr Adam Zalepa - psycholog, psychoterapeuta, terapeuta par i rodzin OJCIEC...
Nosidło czy chusta? Co radzi fizjoterapeuta?
Dylemat, w czym nosić, jak nosić, czy w ogóle nosić , dotyczy...