
Dziecięca masturbacja. Czy to normalne?
Budzi niepokój rodzica, niekiedy lęk i zażenowanie. Choć masturbacja dziecięca w zdecydowanej większości przypadków jest jedynie całkowicie normalnym stymulowaniem własnego ciała, dla wielu rodziców stanowi nieakceptowalny społecznie problem.
W jakim wieku pojawiają się zachowania autoerotyczne?
Pobudzanie narządów płciowych można zaobserwować już w okolicach 6 miesiąca życia. Najczęściej masturbacja pojawia się jednak między 2 a 3 rokiem życia, następnie nieco się uspokaja, by ponownie powrócić u 5 – 6 latków.
Zazwyczaj po 6 roku życia zachowania autoerotyczne przechodzą w fazę wyciszenia czyli latencji. Wówczas energia i koncentracja dziecka jest ukierunkowana głównie na zdobywanie nowych umiejętności oraz rozwijanie swoich zdolności w grupie rówieśniczej.
W jaki sposób dzieci się masturbują? Rodzaje masturbacji.
Masturbacja rozwojowa
Maluch poznaje swoje ciało, dotyka narządów, manipuluje nimi, poznaje je. Niekiedy sięga też po przedmioty do pocierania miejsc intymnych. Jeśli w którymś z tych zachowań odkryje przyjemność, kontynuuje je i wzmacnia. Może być tak, że nie wykonuje tej czynności w obecności innych osób. Próbuje schować się pod stołem, za fotelem, szuka miejsca odosobnienia.
Niemowlęta odkrywają przyjemność poprzez mocniejsze zaśnięcie ud, dzięki zbyt ciasno założonej pieluszce, sfałdowanym fragmentom ubrań czy siadając przypadkowo na zabawce.
Ten rodzaj autoerotyzmu jest czynnością czysto biologiczną, nie ma związku ze złym wpływem otoczenia, nie jest też motywacją seksualną w czystej postaci.
Masturbacja eksperymentalna
Dziecko próbuje poznać granice własnego ciała używając do tego celu przedmiotów. Eksperymenty są jawne. Maluch traktuje je jak zabawę. Dziecko nie skupia się już na powtarzaniu jednej czynności (jak przy masturbacji rozwojowej), szuka raczej nowych sposobów zapewniających mu przyjemne doznania. Interwencja rodzica jest konieczna przede wszystkim dlatego, by maluch nie wyrządził sobie krzywdy.
Masturbacja instrumentalna
Celem nadrzędnym nie jest już ani przyjemność, ani poznanie własnego ciała. To przede wszystkim sposób na zwrócenie na siebie uwagi osób dorosłych, zasygnalizowanie problemu, lęku, bólu, samotności. Ten rodzaj masturbacji przybiera postać manifestu, często dokonuje się w miejscach publicznych. Dziecko nie rozumie, że jego zachowanie jest niestosowne, nie zna innego sposobu na przyciągnięcie uwagi rodzica. Ignorowana masturbacja instrumentalna może nie ulec naturalnemu wyciszeniu i przybrać postać nałogu, a w przyszłości doprowadzić do problemów natury seksuologicznej. Źródłem masturbacji instrumentalnej mogą być problemy o podłożu wychowawczym, napięta sytuacja emocjonalna między rodzicami, nieumiejętność odnalezienia się dziecka w nowym otoczeniu (np. przeprowadzka, zmiana przedszkola), nuda czy wreszcie infekcja. Manifest publiczny, który prezentuje dziecko, pozwala mu choć na chwilę zmniejszyć towarzyszące napięcie czy wyciszyć niepokoje.
Reakcja rodziców na masturbację dziecka
Wielu rodziców widok masturbującego się dziecka wprowadza w osłupienie. Seksualność dzieci to wciąż temat tabu wynikający częściowo z niewiedzy opiekunów. Warto jednak po otrząśnięciu się z pierwszego szoku przekierować swoją uwagę na właściwe sposoby poradzenia sobie z zastaną sytuacją.
Ważne jest to, by przede wszystkim uświadomić sobie, że w zdecydowanej większości przypadków masturbacja dziecięca jest całkowicie normalnym i naturalnym zjawiskiem, a zachowania autoerotyczne mijają samoczynnie w przeciągu 1 – 3 lat.
Aby zapobiec ewentualnym zaburzeniom w rozwoju psychiki dziecka spowodowanym „przyłapaniem” go na masturbacji nie należy:
- reagować krzykiem ani karać – dziecko nie zrozumie, dlaczego przyjemne doznanie rodzic interpretuje jako złe zachowanie
- intensywnie skupiać się na temacie onanizmu, nie podkreślać tego, że jest niewłaściwym zachowaniem, tj. unikać negatywnego wzmocnienia
- ośmieszać zachowań autoerotycznych
- straszyć dziecka, że wydarzy się coś złego, jeśli będzie kontynuować masturbację
Zachowania, które mogą pomóc, kiedy dziecko się masturbuje:
- odwracanie uwagi (zabawą, rozmową, czytaniem), gdy masturbacja jest sposobem na nudę
- spokojne udzielenie informacji, że onanizacja nie powinna odbywać się w miejscach publicznych czy w obecności innych osób
- w przypadku masturbacji eksperymentalnej stanowcze nakreślenie niebezpieczeństw, na które dziecko naraża się wykorzystując inne przedmioty
- rozmowa z wychowawcą w przedszkolu (by poinformować o zachowaniach autoerotycznych w domu i ustalić sposób reakcji w przypadku próby ich podjęcia w placówce)
- poświęcenie większej ilości czasu na przytulanie i rozmowę z dzieckiem, by upewnić się, że nie dręczy go żaden problem
- autorefleksja na temat własnych emocji i relacji rodzinnych (częsty motyw masturbacji instrumentalnej).
Kiedy zgłosić się po pomoc do psychologa dziecięcego?
Masturbacja dziecka to temat, który nie powinien być bagatelizowany. Aby mieć pewność, że jest ona jedynie normalnym etapem rozwoju należy obserwować codzienne postępowanie malucha. Powód do niepokoju pojawia się, gdy onanizm jest wyżej w hierarchii niż zabawa czy inne oferowane przez dorosłych aktywności. Jeśli dziecko uporczywie masturbuje się w konkretnych sytuacjach (np. podczas kłótni rodziców) lub w określonych miejscach (np. w sali gimnastycznej) i nie jest to jednorazowy incydent, wówczas należy go potraktować jako niemy sygnał mający przekazać głębszą treść. W takich okolicznościach warto rozważyć spotkanie ze specjalistą – psychologiem lub seksuologiem dziecięcym, który pomoże w przeprowadzeniu trudnej dla wielu rodziców rozmowy. Specjalista, wykorzystując odpowiednie metody, pomoże maluchowi uporać się z dręczącym go stresem czy problemem. Tego rodzaju wsparcie ułatwi dziecku wyrażenie trapiących je emocji. Współpraca z psychologiem może zapobiec pojawianiu się zaburzeń, które mogłyby rzutować na prawidłowy rozwój psychiki w późniejszych latach.
Related Posts
O wsparciu w chorobie i kryzysie życiowym- nasza psychoonkolog mgr Katarzyna Mikinka
mgr Katarzyna Mikinka - psycholożka, psychoonkolog, terapeutka par w Poradni...
Onanizm dziecięcy – jak zmierzyć się z problemem?
Dezorientacja, wstyd, zakłopotanie... – między innymi takie emocje towarzyszą...
Ojciec – nieobecny, wykluczony, niedostępny i niezastąpiony – artykuł mgr Adama Zalepy
mgr Adam Zalepa - psycholog, psychoterapeuta, terapeuta par i rodzin OJCIEC...
Święta pachnące relacją – czy to tylko przyjemny czas?
Jak to możliwe, że czas wypełniony dźwiękiem kolęd, planowaniem zakupów i...